توسعه فردی - مدیریت زمان، انرژی و تمرکزتوسعه فردی - بهره‌وری و افزایش عملکردتوسعه فردی - توانا بود هر که عادت کندتوسعه فردی - من می توانم صد مرتبه مهم تر از هوش و استعداد است!توسعه فردي - ناراحتي‌ها نتيجه‌ي از دست دادن فرصت‌هاستتوسعه فردی - برای قدرتی بیشتر به آرامشی عمیق تر نیاز دارید.توسعه فردی - اضطراب، نتیجه فقدان کنترل، سازماندهی، آماده سازی و اقدام است.

سبک‌های رهبری

سبک‌های رهبری کدامند؟

مدل­‌های متفاوت زیادی از سبک‌های رهبری وجود دارند، یعنی مدل­‌هایی که توجهشان به میزان کنترلی است که قصد دارید به دیگران بر اساس پتانسیلی که دارند، اعمال کنید.

یکی از شناخته­‌شده‌­ترین مدل‌­ها، شش سبک رهبری دانیل گلمن (Daniel Goleman) است. بیشترین دلیل شهرت گلمن کار وی در مورد هوش هیجانی است، اما وی همچنین یک مطالعه­‌ی نوآورانه درزمینه‌ی رهبری داشت که در سال ۲۰۰۰ با عنوان ‘رهبری نتیجه‌­بخش’ در وب­سایت Harvard Business Review منتشر شد.

دانیل گلمن بر اساس یک مطالعه‌­ی سه‌ساله بر روی بیش از ۳۰۰۰ مدیر، شش سبک رهبری متفاوت را شناسایی کرد:

  • اجباری (یا دستوری)
  • پیشتازانه
  • نظاره‌­گر
  • پیوندجویانه
  • دموکراتیک
  • مربی­گری

شش سبک رهبری

۱٫ رهبران دستوری، خواهان اطاعت فوری هستند.

سبک‌های رهبری

به عبارت ساده، این سبک به این معنی است: ‘کاری را که من به تو می­‌گویم انجام بده’.

این رهبران ابتکار عمل و خودکنترلی داشته و به سمت موفقیت پیش می­‌روند. البته چنین رهبرانی تنها در زمان و مکان خاصی باید ظهور کنند. هر بحرانی نیاز به یک سبک رهبری دستوری، آرام و شفاف دارد. بااین‌حال، این سبک از رهبری هیچ‌کس را برای ابتکار و نوآوری ترغیب نمی‌کند و اغلب بر چگونگی احساس دیگران، تأثیر منفی می‌گذارد.

۲٫ رهبران پیشتاز به دنبال برتری و مدیریت خویش هستند.

این سبک را می‌توان در یک جمله این‌گونه خلاصه کرد: ‘همان‌طور که من انجام می‌دهم، انجام بده’.

یک رهبر پیشتاز به‌خوبی با نمونه دادن، رهبری می‌کند، اما این نوع رهبری تنها درصورتی‌که یک تیم، باانگیزه، متخصص و کاردان باشد، به‌خوبی جواب خواهد داد. این روش تنها برای مدتی بدون اینکه اعضای تیم در عملکرد خود ضعیف شوند، تحمل می‌شود. مانند یک رهبر دستوری، رهبران پیشتاز نیز ابتکار عمل و پیشروی به سمت موفقیت را به نمایش می‌گذارند اما به‌جای خودکنترلی این رهبران بر مبنای وجدان خود حرکت می‌کنند.

۳٫ رهبران نظاره‌­گر افراد را به سمت یک چشم‌انداز سوق می‌دهند

این سبک را می‌توان این‌گونه خلاصه کرد: ‘با من بیا’.

این رهبران آرمانی بوده و این سبک از رهبری هنگامی‌که به یک چشم‌انداز جدید یا یک مسیر روشن نیاز دارید، مفیدترین سبک است. رهبران نظاره‌­گر از اعتمادبه‌نفس و حس همدلی بالایی برخوردار بوده و مانند یک کاتالیزور افراد را جذب چشم‌انداز کرده و با آینده درگیر می‌کند.

۴٫ یک رهبر پیوندجویانه برای هماهنگی و ایجاد پیوند احساسی، ارزش قائل است.

رهبران پیوندجویانه باور دارند که ‘مردم مهم‌­تر هستند’.

این رهبران حس همدلی و مهارت­‌های ارتباطی قوی را به نمایش گذاشته و در ایجاد روابط، بسیار خوب عمل می‌کنند. هنگامی‌که یک تیم تجربه‌­ی سختی داشته و نیاز به بهبود یا ایجاد انگیزه دارد، این سبک مناسب­‌ترین سبک خواهد بود. این سبک چندان مبتنی بر هدف نیست، بنابراین هر فردی که از این سبک استفاده می‌کند باید مطمئن شود که سایرین متوجه هستند که هدف، هماهنگی تیم است و نه وظایف تعیین‌شده. بنابراین مشخص است درصورتی‌که بخواهید کاری را به سرانجام برسانید، این سبک نمی‌تواند به‌تنهایی برای مدت طولانی استفاده شود.

۵٫ یک رهبر دموکراتیک از طریق مشارکت، توافق ایجاد می‌کند.

رهبران دموکراتیک دائماً در حال پرسیدن این سؤال هستند: ‘شما چه فکر می‌­کنید؟’.

این رهبران سطح بالایی از همکاری، رهبری تیم و مهارت‌های ارتباطی قوی را به نمایش می­‌گذارند. این سبک از رهبری در ایجاد حس مالکیت برای یک پروژه به‌خوبی کار می‌کند، اما تا زمانی که یک نیروی حرکتی برای پروژه به وجود بیاید، این سبک می‌تواند پیشرفت آهسته‌­ای به سمت اهداف ایجاد کند. هرکسی که مایل به استفاده از این سبک است، باید اطمینان حاصل کند که مدیران ارشد برای حضور در این فرآیند موافق بوده و درک می‌کنند که ممکن است ایجاد توافق عمومی نیز به زمان نیاز داشته باشد.

۶٫ یک رهبر مربی باعث پرورش افراد می‌شود.

عبارت مناسب برای این سبک رهبری این است: ‘امتحانش کن’.

رهبران با سبک مربی­گری به افراد این امکان را می‌دهند که رویکردهای مختلف حل مسئله و دستیابی به هدف را با یک روش علنی امتحان کنند. یک رهبر مربی سطح بالایی از همدلی، خودآگاهی و مهارت­ در پرورش و پیشرفت افراد را به نمایش می‌گذارد. این سبک بخصوص زمانی که یک سازمان پیشرفت بلندمدت کارمندانش را موردسنجش قرار می‌دهد، سودمند است.

یک مدل جایگزین برای رفتارهای رهبری

مدل­‌های زیاد دیگری برای رهبری وجود دارند. به‌عنوان‌مثال، ریچارد الیویر در کتاب خود با نام رهبری الهام‌­بخش، یک مدل چهاربخشی از رهبری را به تصویر می‌کشد که با نتایج تجربی گلمن به‌خوبی هماهنگی دارد.

الیویر جهان را به انرژی­‌های ایستا، پویا و زنانه و مردانه تقسیم می‌کند، به‌طوری‌که چهار توانایی بالقوه‌­ی مثبت برای رهبری به وجود می‌آیند که از قرار زیر است:

  • مردانه‌­ی ایستا (‘پادشاه خوب’، یعنی دستور دادن و ارزش قائل شدن برای آن)
  • زنانه‌­ی ایستا (‘الهه‌­ی مادر’، یعنی پرورش اطرافیان)
  • مردانه­‌ی پویا (‘جنگجو’، یعنی طرفداری از عمل و اقدام)
  • زنانه‌­ی پویا (‘زن شفابخش’، این جنبه در تغییرات دارای اهمیت است)

بااین‌وجود که این عناوین ممکن است خیالی به نظر برسند، می‌توانید به‌آسانی متوجه شوید که ‘پادشاه خوب’ با سبک دموکراتیک گلمن، ‘الهه‌ی مادر’ با سبک‌های مربی‌گری و پیوندجویانه، ‘جنگجو’ با سبک‌های دستوری و پیشتازانه و ‘زن شفابخش’ با سبک نظاره­‌گر تناسب دارد.

توسعه­‌ سبک رهبری

هرکدام از ما یک سبک رهبری را ترجیح می‌دهیم که معمولاً سبکی است که در مواقع استرس به‌طور پیش‌­فرض از آن استفاده می‌کنیم. یکی از راه­‌هایی که می‌توانید از طریق آن متوجه شوید سبک پیش‌­فرض شما چیست این است که به جملاتی که تحت استرس بیان می‌کنید دقت کنید. آیا می‌گویید ‘شما چه فکر می‌کنید؟’ یا ‘خب، کاری که من می‌گویم را همین حالا انجام می‌دهیم!’؟

مؤثرترین رهبران، تنها از یک سبک استفاده نمی‌کنند، بلکه آن­ها قادر هستند از یک سبک به سبک دیگر با انتخاب سبکی که با موقعیت متناسب است، تغییر رویه دهند.

زمانی که سبک ترجیحی خود را شناختید می‌توانید سبک­‌های دیگر را نیز توسعه دهید. برای مثال، درصورتی‌که به‌طور طبیعی یک رهبر دموکراتیک یا پیوندجویانه هستید، ممکن است متوجه شوید که دستور دادن یا اقدام سریع در یک شرایط بحرانی برای شما سخت است. شما باید راهی برای اتخاذ سبک اجباری یا دستوری پیدا کنید به‌نحوی‌که برای شما مناسب باشد، شاید با تزریق کمی طنز به دستورات‌تان.

یکی از مزایای استفاده از چندین مدل جایگزین برای رهبری این است که ممکن است یکی از این مدل­ها به شما ایده­‌ی واضح­‌تری در مورد چگونگی حرکت از یک سبک به سبک دیگر بدهد. فرض الیویر این است که هِنری­وی به‌عنوان یک رهبر درصحنه‌ی نمایش بین تمام سبک‌­ها تغییر رویه می‌دهد. تحقیق درباره‌­ی چگونگی کاری که او انجام می‌دهد می‌تواند یک تجربه­‌ی خردمندانه و شگفت­‌آور در رهبری روزمره باشد. فهمیدن این مطلب آسان است که حتی هِنری نیز باید برای توسعه‌­ی سبک­‌های رهبری خود فراتر از سبک ‘جنگجو’، به‌سختی تلاش می‌کرد.

سخن آخر

اگرچه بسیاری از افراد تصور می‌کنند که رهبری تنها یک مهارت کاری محسوب می‌شود، اما فرصت‌های بسیاری برای استفاده از سبک‌های رهبری در منزل نیز وجود دارند.

ممکن است خانواده­ی شما نسبت به برخی از همکاران کم‌تحملتان مشاور امن­تری برای آزمودن ایده‌های جدید باشند، به‌ویژه زمانی که سبک­هایی را مورد آزمایش قرار می‌دهید که با طبیعت و ذات شما سازگار نبوده و بنابراین برای شما دشوار هستند.

پشتکار داشته باشید و توانایی رهبری خود را در موقعیت‌­های امن، تقویت کنید، سپس به‌طورقطع متوجه خواهید شد که در موقعیت­‌های واقعی به‌طور طبیعی و با اعتمادبه‌نفس در حال استفاده از مهارت‌های جدید خود هستید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *