اجتناب از فرسودگی روانی چگونه باید انجام شود؟
فرسودگی روانی اشاره به احساس ناتوانی برای کنار آمدن به دلیل فشار کاری دارد.
فرسودگی روانی درماندگی طولانی مدت و کاهش علاقه نسبت به کار است، این حالت در اثر کار زیاد برای مدت زمان طولانی یا استرس فراوان و همیشگی ایجاد میشود.
با وجود اینکه فرسودگی روانی اساساً در اثر کار زیاد و استرس ایجاد میشود، پزشکان بر این باورند که بیشتر، این حالت در اثر گرایش و آمادگی موجود ایجاد میشود.
به عبارت دیگر بعضی افراد حتی با وجود فشار زیادی که بر روی آنها قرار دارد دچار حالت فرسودگی نمیشوند در حالیکه برخی دیگر بدون چیزی که فشار مازاد نامیده میشود، به این حالت می رسند.
فرسودگی روانی چیست؟
هیچ تعریف دقیقی از فرسودگی روانی وجود ندارد. حتی پزشکان هم درمان مشخصی برای این وضعیت ندارند زیرا علایم این بیماری بسیار شبیه به افسردگی و سایر بیماریهای ذهنی است.
افراد احساس می کنند که در حال رنج بردن از فرسودگی هستند، آنها بسیار بسیار خستهاند و گاهی تصمیمگیری برایشان غیرممکن میشود.
آنها انگیزهای برای کسب انرژی ندارند. از مشکلات روانی مانند افسردگی رنج میبرند اما حتی اگر به حالت بیماری ذهنی هم نرسند، از شک نسبت به توانایی و کارآمدیشان یا عزت نفس پایین رنج خواهند برد.
فرسودگی روانی و استرس
شواهدی وجود دارد که نشان میدهد که بعضی سطوح استرس، سازنده هستند و حتی برای اینکه فرد انگیزه پیدا کند، ضرروی اند. اما استرس بیش از حد به ویژه در یک دورهی طولانی برای همه بد است.
دلایل روانشناسی برای این استدلال وجود دارد. وقتی شما تحت فشار باشید، بدنتان هورمون استرس تولید میکند که شامل کورتیسول و آدرنالین میشود به عبارتی هورمون دعوا، ترس یا گریز. این هورمونها بدن را برای عمل سریع و بدون وقفه آماده میکنند، اینکه فرار کند یا با چیزی بجنگد.
این هورمونها میلیونها سال است که باعث واکنش می شوند. آنها تغییرات جسمانی بدنبال دارند: افزایش ضربان قلب، حرکت خون به بعضی نقاط بدن، کاهش اشتها. بنابراین وقتی این مواد همیشه در جریان خون وجود داشته باشند، تاثیرات ویژهای در دراز مدت خواهند داشت.
شما عصبی، نگران و زیادی احساسی خواهید بود و این زیاد خوب نیست.
افرادی که از استرس طولانی مدت رنج می برند بسیار خسته هستند و به تدریج سلامتی خود را از دست میدهند.
اگر فرسودگی روانی درمان نشود میتواند باعث ME/CFS شود و شرایط بغرنج عصب شناسی را به دنبال داشته باشد.
ME یا CFS؟
ME (آسیب مغزی) و CFS (سندرم خستگی مزمن) نام هایی هستند که به بیماری اشاره دارند که بر روی میلیون ها نفر در سرتاسر جهان تاثیر می گذارد.
مبتلایان به MS/CFS در دوره های ابتدایی بیماری شان فرسودگی روانی را تجربه می کنند. علایم آن کاهش تمرکز و حافظه ی ضعیف، تاثیرات فیزیکی مانند درد ماهیچه ای و سردردهای مداوم است.
اگر فکر میکنید که دارای این علائم هستید یا کسی را میشناسید که ممکن است ME یا CFS داشته باشد لازم است که سریعاً به پزشک مراجعه کرده و تحت درمان قرار بگیرد. با وجود اینکه هیچ درمانی وجود ندارد، روشهای تسکین دهنده میتوانند مفید باشد.
اجتناب از فرسودگی روانی
اولین چیزی که باید بخاطر داشته باشید این است که وقتی از فرسودگی روانی رنج میبرید، ماهیت شرایط بدین معنی است که هیچ کاری برایش نمیتوان کرد.
بخشی از مشکل این است که شما آنچنان خستهاید که نمیتوانید به چیزی اهمیت بدهید!
بنابراین با ایجاد تغییر برای بهبود زندگی مبارزه خواهید کرد. و در حالیکه هیچ شکی نیست که بعضی افراد نسبت به سایرین بیشتر مستعد فرسودگی روانی هستند، حتی تواناترین آنها در نهایت با درمان مقابله میکند.
درس ۱: پیشگیری بهتر از درمان است.
سعی کنید که اگر تحت استرس روانی هستید سریعاً آنرا درمان کنید و وقتی استرس زیاد شد از آن موقعیت خود را دور کنید.
از دوستان یا همکارانتان بخواهید که به شما کمک کنند و شما در مورد میزان استرس و فشار با آنها صحبت کنید. بعضی افراد شتابزده تصمیم می گیرند و عصبانی میشوند، عدهای هم ساکت میمانند. بر اساس میزان تواناییتان کار کنید، برسی کنید که چه زمان دچار استرس میشوید و سپس برای این وضعیت کاری کنید.
درس ۲: همه چیز بستگی به شما دارد
شواهد نشان میدهد که پرتنشترین موقعیتها آنهایی هستند که شما توان کنترل خود را در آن وضعیت از دست میدهید. پاسخ این است که سعی کنید زندگیتان را هر طور که شده کنترل کنید
برای مثال سعی کنید که از موقعیت های تنش زا دوری کنید. نمیتوان از تمامی آنها فرار کرد، اما کمی استرس و خارج شدن از محوطهی آرامش برایتان خوب است. اما ممکن است بهتر باشد که به سراغ کاری نروید که موقعیتهای تنش زا را در طول روز ایجاد کند. اگر چنین شغلی دارید بهتر است آنرا کنار گذاشته و کار کم استرستری پیدا کنید، میتوانید بدون از دست دادن کارتان با عامل تنش زا مذاکره کنید. اگر نمیتوانید، لازم است که به سراغ کار دیگری بروید.
هیچ کس دیگری اینکار را برای شما انجام نخواهد داد زیرا هیچ کس نمیداند که چه چیزی شما را مضطرب میکند.
درس ۳: سعی کنید که تعادل خوبی میان زندگی و کارتان ایجاد کنید
یکی از روشهای خوب برای جلوگیری از استرس این است که تعادل خوبی میان زندگی و کارتان ایجاد کنید. اگر گامهای مثبتی برای گذراندن وقت کمتر در محل کار و بیشتر بودن با خانواده، یا دنبال کردن علایق شخصی بردارید، استرستان کمتر خواهد شد. تا آنجایی که برایتان امکان دارد، با راندمان بیشتر و در زمان کمتر کارتان را انجام دهید. آموزههای مدیریت زمان، انرژی و تمرکز میتواند در این خصوص به شما کمک کند.
درس ۴: فعالیت داشته باشید
ورزش کردن روش بسیار خوبی برای کاهش ریسک فرسودگی روانی است. اولاً آنهایی که از نظر جسمانی سالم هستند بهتر میتوانند با نیازهای کاری کنار بیایید، ثانیاً ورزش اندورفین تولید میکند که به داشتن حس خوب کمک خواهد کرد. با این حال لازم است که تمرینات به صورت دورهای انجام شده و به آرامی و با صبر و حوصله بدن را تقویت کنید.
جستجو برای کمک
در نهایت اگر فکر میکنید که شما یا یکی از آشنایانتان در حال رنج بردن از فرسودگی روانی است، باید با دیگران صحبت کنید و به دنبال کمک باشید.
ممکن است احساس شود که هیچ چیز تغییر نمیکند اما درخواست برای کمک، گام اول برای بهتر شدن است. نباید از بازگو کردن احساس تان نزد پزشک یا مدیرتان احساس شرم و خجالت کنید. ناامید نباشید و درخواست کمک کنید. فراموش نکنید که اجتناب از درگیر شدن با فرسودگی روانی یکی از المانهای مهم در مسیر توسعه فردی است. دقت کنید که در این مورد پیشگیری بسیار راحتتر از درمان است و ممکن است زمانی طولانی از سالهای ارزشمند عمرتان را با این فرسودگی از بین ببرید.
همواره سعی کنید که کارهای روزمره و شغل و حرفه خود را با ارزشهای معنوی گره بزنید تا انگیزه و انرژی بالایی برای کار و زندگی داشته باشید.
راه درمانی براش وجود نداره؟
با سلام. این وب سایت راه حلی بیش از آنچه که در متن مقاله آمده ارائه نمی کند. برای تفصیل بیشتر، همزمان به یک متخصص مشاوره و یک کارشناس مذهبی (روحانی با تجربه) مراجعه کنید.